Sevgili Henry,
Dün gece rüyamda,
seni bir türlü rüyamda göremediğimi ve bunun bana nasıl dokunduğunu
anlatıyordum sevdiğim birine. Aynı sahne, haftalar önce gerçekten yaşanmıştı,
aynı kişiyle. O kişi bana, "Belki de bilinçaltı bir direniş
gösteriyorsun," demişti.
İtiraz etmedim,
edemiyorum, çünkü haklı bir yanı olduğunu biliyorum. Ben seni böyle, bu yazmak
olduğum şekilde yazmak istemiyorum aslında. Senin şair yanını, âşık yanını
anlatmak istiyorum yurttaş kaygılarını bir kenara bırakıp. Sana dair
yazılanları, aklımdaki tonlarca soruyla okumak istemiyorum artık, cümlelerinin
ardındaki düşünceleri söküp çıkarmakla değil, o cümleleri kuruşundaki
hissiyatı, kaygıyı keşfetmekle uğraşmak istiyorum.
Öte yandan, yapmak
zorunda olduğum ve yapmakta olduğum bu işi bütünüyle sevmiyor da değilim. Konu
ne olursa olsun senden bahsetmek çok güzel çünkü. Ama yerleştirdiğim o hayali
zirveden seni alıp da gündelik yaşam pratiğime katarak seni eksiltmekten, aramızdaki
o bağı inceltmekten de çekiniyorum sanırım. Gaz alıp
havaya uçmuşken seninle, yazmam gerektiğini hatırlayıp tek bir iğneyle düşüveriyorum belaya işte bu
yüzden.
Bu mektubun şarkısı, rüya
alemini benim tezi aklımdan uzaklaştırıp sana büründüğüm zamanlarımı anlatır
gibi anlatıyor: bütün dünya uyumuş, saat farkı
filan yok, yerde yatan adam sokak lambasını elini şıklatıp söndürebilir. Ve kendimi aklamak, haklı çıkarmak için söylediğim ne varsa dönüp beni
de buluyor ve en çok beni acıtıyor; benim de başım
acık ıslak.
Ben her şeyi görürüm rüyamda, en önemsiz şeyleri bile. Rüyamda görmek
istediğim şeyi ya da kişileri görmekte de pek zorlanmam. Maç sonucuna
kafayı takıp rüyamda skor bile görmüşlüğüm var, biliyorsun bunları. Bir
tek sen dışında kalıyorsun bu genellemenin. Biliyorum, herkesten, her
şeyden farklısın ama bana bu direnişin niye?
Senin hakkında yazılanları okurken gözlerim ağırlaşıyor bazen, günün
hangi saatinde olursam olayım teslim oluyorum uykuya hemen, belki sen
gelirsin rüyama diye. Gelmiyorsun.
Bu şarkıyı çok seviyor ve o âlemde yaşamayı istiyorum, ama lütfen bu
şarkıdaki her şey gerçek olmasın, ben rüyalarda buruşmayayım, sen de eskime
benimle birlikte. Gel, beraber açalım buruşuklukları, düzeltelim düşünceleri ve
cümleleri…
Sevgimle…
