Alevlenip yaşıyorsun, güzel; sönüp acıyorsun, iyi... Sonra oturup yazıyorsun, tortusu da kalmıyor böylece. Yazmak, nefesini açıyor insanın...
28 Nisan 2012 Cumartesi
Kendime Not
Davranışlarında aklı referans almayan insanları anlamaya çalışma. Yapamazsın. Yıpranırsın sadece. Anlatmaya çalış. Göstermeyi dene. Belki bulunur bir müşterek. Ama sabret. Ama bekle. Bir anda olmaz bu işler. Bir an gelir değişir her şey ama tek bir an yetmez. Her anın, önceki anların getirisi olduğunu tut aklında. Olacak, evet. Olmalı. Çünkü bu dünya yaşamak için var. Yaşamamız için. Hepimiz için.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder